ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ABN  BELIEVES;

Ι. Η Αγία Γραφή

…τα 66 βιβλία της Βίβλου αποτελούν τη γραπτή αποκάλυψη του Θεού για τον εαυτό Του στην ανθρωπότητα, η έμπνευση της οποίας είναι τόσο προφορική όσο και πλήρης (εξίσου εμπνευσμένη σε όλα τα μέρη). Η Βίβλος είναι αλάνθαστη και άστοχη στα πρωτότυπα αυτόγραφα, θεόπνευστη και απολύτως επαρκής για κάθε πτυχή της ζωής τόσο για τον μεμονωμένο πιστό όσο και για το εταιρικό σώμα του Χριστού (2 Τιμόθεο 3:16; Ιωάννης 17:17; 1 Θεσσαλονικείς 2:13).

2. Ερμηνευτική

…αν και μπορεί να υπάρχουν πολλαπλές εφαρμογές μιας δεδομένης περικοπής της Γραφής, μπορεί να υπάρχει μόνο μία σωστή ερμηνεία. Αναμφίβολα έχουν προταθεί πολλές ερμηνείες διαφόρων κειμένων, αλλά αν έρχονται σε αντίθεση μεταξύ τους, δεν μπορούν, προφανώς και λογικά, να είναι αληθινές. Ακολουθούμε την κυριολεκτική γραμματική-ιστορική προσέγγιση της βιβλικής ερμηνείας ή ερμηνευτικής. Αυτή η προσέγγιση σκοπεύει να καταλήξει στο νόημα ή την πρόθεση του συγγραφέα που γράφει υπό την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος αντί να υποβάλει το απόσπασμα στον τρόπο που το αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης (See 2 Πέτρου 1:20-21).

3.  Creation

…σύμφωνα με την κατάλληλη ερμηνευτική, η Βίβλος διδάσκει ξεκάθαρα ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο σε 6 κυριολεκτικά 24 ώρες. Ο Αδάμ και η Εύα ήταν δύο κυριολεκτικά, ιστορικά άτομα φτιαγμένα από τον Θεό. Απορρίπτουμε εντελώς τα λανθασμένα επιχειρήματα τόσο της δαρβινιστικής μακρο-εξέλιξης όσο και της θεϊστικής εξέλιξης, η τελευταία από τις οποίες είναι μια θλιβερά άστοχη προσπάθεια να ενταχθεί η Βίβλος στις παραμέτρους των κυρίαρχων επιστημονικών θεωριών. Η αληθινή επιστήμη υποστηρίζει πάντα τη βιβλική αφήγηση και ποτέ δεν την έρχεται σε αντίθεση.

4.  God 

…υπάρχει μόνο ένας ζωντανός και αληθινός Θεός (Δευτερονόμιο 4:35; 39; 6:4; Ησαΐας 43:10; 44:6; 45:5-7; Ιωάννης 17:3; Ρωμαίους 3:30; 1 Κορινθίους 8:4) Ο οποίος είναι τέλειος σε όλες του τις ιδιότητες και υπάρχει αιώνια σε τρία Πρόσωπα: τον Θεό Πατέρα, τον Θεό τον Υιό και τον Θεό το Άγιο Πνεύμα (Ματθαίος 28:19; 2 Κορινθίους 13:14). Κάθε Μέλος του Τριαδικού Θεού είναι αιώνιο ως προς την ύπαρξη, ταυτόσημο στη φύση, ίσο σε δύναμη και δόξα και εξίσου άξιο λατρείας και υπακοής (Ιωάννης 1:14; Πράξεις 5:3-4; Εβραίους 1:1-3).

…Ο Θεός Πατέρας, το πρώτο Πρόσωπο της Τριάδας, είναι ο παντοδύναμος Κυβερνήτης και Δημιουργός του σύμπαντος (Γένεση 1:1-31; Ψαλμός 146:6) και είναι κυρίαρχος και στη δημιουργία και στη λύτρωση (Ρωμαίους 11:36). Κάνει ό,τι θέλει (Ψαλμός 115:3; 135:6) και δεν περιορίζεται από κανέναν. Η κυριαρχία του δεν αναιρεί την ευθύνη του ανθρώπου (1 Πέτρου 1:17).

…Ο Ιησούς Χριστός, ο Θεός ο Υιός, είναι συναιώνιος με τον Θεό Πατέρα και τον Θεό το Άγιο Πνεύμα και όμως αιώνια γεννημένος από τον Πατέρα. Κατέχει όλες τις θεϊκές ιδιότητες και είναι ίσος και ομοούσιος με τον Πατέρα (Ιωάννης 10:30; 14:9). Στην ενσάρκωσή Του ως Θεάνθρωπος, ο Ιησούς δεν παρέδωσε καμία από τις θεϊκές ιδιότητές Του αλλά απλώς το προνόμιό Του, σε περιπτώσεις της επιλογής Του, να ασκήσει μερικές από αυτές τις ιδιότητες (Φιλιππησίους 2:5-8; Κολοσσαείς 2:9). Ο Ιησούς εξασφάλισε τη λύτρωσή μας προσφέροντας εθελοντικά τη ζωή Του στον σταυρό. Η θυσία του ήταν αντικαταστατική, εξιλεωτική[i] και λυτρωτική (Ιωάννης 10:15; Ρωμαίους 3:24-25; 5:8; 1 Πέτρου 2:24; 1 Ιωάννη 2:2). Μετά τη σταύρωσή Του, ο Ιησούς αναστήθηκε σωματικά (όχι μόνο πνευματικά ή μεταφορικά) από τους νεκρούς και έτσι απέδειξε ότι ήταν Θεός με ανθρώπινη σάρκα (Ματθαίος 28, Μάρκος 16, Λουκάς 24, Ιωάννης 20-21, Πράξεις 1, 9, Α Κορινθίους 15).

…το Άγιο Πνεύμα είναι το τρίτο Πρόσωπο του Τριαδικού Θεού και, όπως και ο Υιός, αιώνιο και ισότιμο με τον Πατέρα.  Δεν είναι «αυτό» και δεν είναι "δύναμη;" Είναι Πρόσωπο. Έχει διάνοια (1 Κορινθίους 2:9-11), συναισθήματα (Εφεσίους 4:30; Ρωμαίους 15:30), βούληση (1 Κορινθίους 12:7-11). ΑΥΤΟΣ ΜΙΛΑΕΙ (Πράξεις 8:26-29), διατάζει (Ιωάννης 14:26), διδάσκει και προσεύχεται (Ρωμαίους 8:26-28). Του λένε ψέματα (Πράξεις 5:1-3), βλασφημείται (Ματθαίος 12:31-32), Του αντιστέκονται (Πράξεις 7:51) και προσβάλλεται (Εβραίους 10:28-29). Όλα αυτά είναι χαρακτηριστικά και ιδιότητες ενός Ατόμου. Αν και δεν είναι το ίδιο Πρόσωπο με τον Θεό Πατέρα, είναι της ίδιας ουσίας και φύσης. Καταδικάζει τους ανθρώπους για αμαρτία, δικαιοσύνη και βεβαιότητα κρίσης, εκτός αν μετανοήσουν (Ιωάννης 16:7-11). Χορηγεί αναγέννηση (Ιωάννης 3:1-5; Τίτος 3:5-6) και μετάνοια (Πράξεις 5:31; 11:18; 2 Τιμόθεο 2:23-25) στους εκλεκτούς. Κατοικεί κάθε πιστό (Ρωμαίους 8:9; 1 Κορινθίους 6:19-20), μεσολαβεί για κάθε πιστό (Ρωμαίους 8:26) και σφραγίζει κάθε πιστό για την αιωνιότητα (Εφεσίους 1:13-14).

5.  Man

…ο άνθρωπος κατασκευάστηκε απευθείας από τον Θεό και δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή Του (Γένεση 2:7; 15-25) και, ως εκ τούτου, είναι μοναδικό μεταξύ της δημιουργημένης τάξης να έχει τη δυνατότητα και την ικανότητα να Τον γνωρίσει. Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε χωρίς αμαρτία και διέθετε νοημοσύνη, θέληση και ηθική ευθύνη ενώπιον του Θεού. Η εκούσια αμαρτία του Αδάμ και της Εύας είχε ως αποτέλεσμα άμεσο πνευματικό θάνατο και τελικά φυσικό θάνατο (Γένεση 2:17) και προκάλεσε τη δίκαιη οργή του Θεού (Ψαλμός 7:11; Ρωμαίους 6:23). Η οργή Του δεν είναι κακόβουλη, αλλά είναι η σωστή απέχθειά Του για κάθε κακό και αδικία. Όλη η δημιουργία έχει πέσει μαζί με τον άνθρωπο (Ρωμαίους 8:18-22). Η έκπτωτη κατάσταση του Αδάμ έχει μεταδοθεί σε όλους τους ανθρώπους. Όλοι οι άνθρωποι, επομένως, είναι αμαρτωλοί και από τη φύση και από την επιλογή (Ιερεμίας 17:9; Ρωμαίους 1:18; 3:23).

6. Σωτηρία

…η σωτηρία είναι μόνο με χάρη μέσω της πίστης μόνο στον Χριστό, όπως καταγράφεται μόνο στη Γραφή για τη δόξα του Θεού και μόνο. Οι αμαρτωλοί είναι τελείως διεφθαρμένοι, που σημαίνει ότι αφημένος στη δική του πεσμένη φύση ο άνθρωπος δεν έχει καμία εγγενή ικανότητα να σώσει τον εαυτό του ή ακόμα και να αναζητήσει τον Θεό (Ρωμαίους 3:10-11). Η σωτηρία, λοιπόν, υποκινείται και ολοκληρώνεται αποκλειστικά από την πειστική και αναγεννητική δύναμη του Αγίου Πνεύματός Του (Ιωάννης 3:3-7; Τίτος 3:5) Ποιος χορηγεί και στους δύο γνήσια πίστη (Εβραίους 12:2) και γνήσια μετάνοια (Πράξεις 5:31; 2 Τιμόθεο 2:23-25). Αυτό το πετυχαίνει μέσω του εργαλείου του Λόγου του Θεού (Ιωάννης 5:24) καθώς διαβάζεται και κηρύσσεται. Αν και τα έργα είναι εντελώς αναξιόπιστα για τη σωτηρία (Ησαΐας 64:6; Εφεσίους 2:8-9), όταν έχει γίνει αναγέννηση σε ένα άτομο, θα εκθέσει έργα ή, καρπούς, αυτής της αναγέννησης (Πράξεις 26:20; 1 Κορινθίους 6:19-20; Εφεσίους 2:10).

7. Βάπτιση του Αγίου Πνεύματος

…κάποιος λαμβάνει το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος κατά τη μεταστροφή. Όταν το Άγιο Πνεύμα αναγεννά τον χαμένο άνθρωπο, τον βαφτίζει στο Σώμα του Χριστού (1 Κορινθίους 12:12-13). Το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος δεν είναι, όπως κάποιοι υποθέτουν, μια βιωματική «Δεύτερη Ευλογία» μετά τη μεταστροφή που συμβαίνει μόνο σε «εκλεκτούς» Χριστιανούς με αποτέλεσμα την ικανότητά τους να μιλούν σε γλώσσες. Δεν είναι ένα βιωματικό γεγονός αλλά ένα γεγονός θέσης. Είναι γεγονός, όχι συναίσθημα. Η Αγία Γραφή δεν μας διατάζει ποτέ να βαπτιστούμε από το Άγιο Πνεύμα.

Η Αγία Γραφή, ωστόσο, προστάζει τους πιστούς να γεμίσουν με Άγιο Πνεύμα (Εφεσίους 5:18). Η ελληνική κατασκευή σε αυτό το κείμενο επιτρέπει την απόδοση του «γεμίσου με το Άγιο Πνεύμα» ή «να γεμίζεις από το Άγιο Πνεύμα». Στην πρώτη απόδοση, το Άγιο Πνεύμα είναι το περιεχόμενο του γεμίσματος ενώ στη δεύτερη είναι ο παράγοντας της πλήρωσης. Η θέση μας είναι ότι η τελευταία είναι η σωστή άποψη. Αν αυτός είναι ο πράκτορας, τότε ποιο είναι το περιεχόμενο; Πιστεύουμε ότι το κατάλληλο πλαίσιο δείχνει το κατάλληλο περιεχόμενο. Οι Εφεσιανοί τονίζουν επανειλημμένα ότι πρέπει να γεμίσουμε με την «πληρότητα του Χριστού» (Εφεσίους 1:22-23; 3:17-19; 4:10-13). Ο ίδιος ο Ιησούς είπε ότι το Άγιο Πνεύμα θα μας υποδείξει στον Χριστό (Ιωάννης 16:13-15). Ο Απόστολος Παύλος in Κολοσσαείς 3:16καθοδηγεί «Αφήστε τον λόγο του Χριστού να κατοικεί μέσα σας πλούσια». Γεμίζουμε από το Άγιο Πνεύμα όταν διαβάζουμε, μαθαίνουμε και υπακούμε στον Λόγο του Θεού. Όταν γεμίσουμε και γεμίσουμε από το Άγιο Πνεύμα, τα αποτελέσματα θα αποδειχθούν από: διακονία προς τους άλλους, λατρεία, ευχαριστία και ταπείνωση (Εφεσίους 5:19-21).

8.  Election

…η εκλογή είναι η ευγενική πράξη του Θεού με την οποία επιλέγει να εξαγοράσει μέρος της ανθρωπότητας για τον εαυτό Του και ως δώρο στον Υιό (Ιωάννης 6:37; 10:29; 17:6; Ρωμαίους 8:28-30; Εφεσίους 1:4-11; 2 Τιμόθεο 2:10). Η κυρίαρχη εκλογή του Θεού δεν αναιρεί την ευθύνη του ανθρώπου ενώπιον του Θεού (Ιωάννης 3:18-19, 36; 5:40; Ρωμαίους 9:22-23).

Πολλοί θεωρούν λανθασμένα τις εκλογές ως σκληρές και άδικες. Οι άνθρωποι συχνά βλέπουν το δόγμα της εκλογής ως ο Θεός να κρατά τους ανθρώπους έξω από τον Παράδεισο, ενώ η βιβλική πραγματικότητα είναι ότι όλη η ανθρωπότητα τρέχει πρόθυμα προς την Κόλαση και ο Θεός, στο έλεός Του, αφαιρεί μερικούς από το καταστροφικό αλλά δίκαια άξιο τέλος τους. Όταν οι άνθρωποι με ρωτούν αν είμαι Καλβινιστής, πρέπει να ρωτήσω «Τι εννοείς με αυτό;»  Έχω διαπιστώσει ότι λίγοι καταλαβαίνουν πραγματικά τον όρο. Πρώτον, δεν είμαι «καλβινιστής» σε αυτό, αν και θαυμάζω μεγάλο μέρος του έργου του, δεν είμαι μαθητής του John Calvin. Ωστόσο, αν με ρωτούσατε αν πιστεύω στα Δόγματα της Χάριτος, ή στην εκλογή, θα απαντούσα με σιγουριά «Ναι», επειδή διδάσκεται ξεκάθαρα και αναμφισβήτητα στη Γραφή.

Σε αντίθεση με ό,τι πολλοί υποθέτουν, το δόγμα της εκλογής σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εμποδίζει τις ευαγγελιστικές προσπάθειες ή/και τις εκκλήσεις προς τους ανθρώπους να μετανοήσουν και να εμπιστευτούν τον Χριστό. Μερικοί από τους πιο ένθερμους κήρυκες του Χριστιανισμού που ήταν πολύ ευαγγελιστές ήταν επίσης αφοσιωμένοι οπαδοί των Δογμάτων της Χάριτος ή της εκλογής. Αξιοσημείωτα παραδείγματα περιλαμβάνουν τους George Whitfield, Charles Spurgeon, John Foxe, Martin Luther και William Carey. Είναι λυπηρό το γεγονός ότι ορισμένοι που αντιτίθενται στο βιβλικό δόγμα της εκλογής παρουσιάζουν άδικα τους «Καλβινιστές» ως ανθρώπους που δεν ενδιαφέρονται για την εκπλήρωση της Μεγάλης Επιστολής ή ακόμη και είναι ανταγωνιστικοί. Αντίθετα, είναι μια σωστή κατανόηση του δόγματος της εκλογής που δίνει εμπιστοσύνη στο δημόσιο κήρυγμα και στον προσωπικό μας ευαγγελισμό, γνωρίζοντας ότι είναι ο Θεός και μόνο ο Θεός που καταδικάζει και αναγεννά τις καρδιές των ανθρώπων.  Οι μετατροπές είναι δεν εξαρτάται από την ευγλωττία του λόγου μας ή τις δημιουργικές τεχνικές μάρκετινγκ.  Ο Θεός χρησιμοποιεί τη διακήρυξη του Ευαγγελίου Του για να σώσει όσους είναι δικός του από την ίδρυση του κόσμου.

9. Αιτιολόγηση

…η δικαίωση είναι μια πράξη του Θεού στη ζωή των εκλεκτών Του με την οποία τους ανακηρύσσει δικαστικά ως δίκαιους. Αυτή η δικαίωση αποδεικνύεται από τη μετάνοια από την αμαρτία, την πίστη στο τελειωμένο έργο του Ιησού Χριστού στον σταυρό και τον συνεχή προοδευτικό αγιασμό (Λουκάς 13:3; Πράξεις 2:38; 2 Κορινθίους 7:10; 1 Κορινθίους 6:11). Η δικαιοσύνη του Θεού καταλογίζεται, δεν εμποτίζεται όπως διδάσκει η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία. Οι αμαρτίες μας καταλογίζονται στον Χριστό (1 Πέτρου 2:24) και η δικαιοσύνη Του καταλογίζεται σε εμάς (2 Κορινθίους 5:21). Η εμποτισμένη «δικαιοσύνη» που αποκτάται με τη μετάνοια ή την κοινωνία και πρέπει να επαναλαμβάνεται συνεχώς δεν είναι καθόλου δικαιοσύνη.

10. Αιώνια Ασφάλεια

…αφού ένα άτομο αναγεννηθεί από το Άγιο Πνεύμα του Θεού, είναι αιώνια ασφαλές.  Η σωτηρία είναι ένα δώρο που δίνεται από τον Θεό και δεν πρόκειται να ανακληθεί ποτέ (Ιωάννης 10:28). Όσοι είναι εν Χριστώ θα παραμείνουν εν Χριστώ θέσιμα και συγγενικά για όλη την αιωνιότητα (Εβραίους 7:25; 13:5; Ιούδας 24). Κάποιοι αντιτίθενται σε αυτό το δόγμα επειδή, ισχυρίζονται, οδηγεί σε έναν «εύκολο πιστευτισμό». Σωστά κατανοητό, αυτό δεν είναι αλήθεια. Για όλους εκείνους τους ανθρώπους –και είναι πολλοί– που κάνουν «επάγγελμα πίστης» κάποια στιγμή στη ζωή τους αλλά αργότερα απομακρύνονται από τον Χριστό και δεν παρουσιάζουν στοιχεία γνήσιας μεταστροφής, τότε είναι η θέση μας ότι ποτέ δεν σώθηκαν πραγματικά σε η πρώτη θέση. Ήταν ψευδείς προσήλυτοι (1 Ιωάννη 2:19).

11.  The Church

…η εκκλησία αποτελείται από εκείνους που έχουν μετανοήσει για αμαρτίες και έχουν εμπιστευτεί τον Χριστό και, ως εκ τούτου, έχουν τοποθετηθεί από το Άγιο Πνεύμα στο πνευματικό Σώμα του Χριστού (1 Κορινθίους 12:12-13). Η εκκλησία είναι η νύφη του Χριστού (2 Κορινθίους 11:2; Εφεσίους 5:23; Αποκάλυψη 19:7-8) και αυτός είναι το κεφάλι της (Εφεσίους 1:22; 4:15; Κολοσσαείς 1:18). Η εκκλησία έχει ως μέλη της άτομα από κάθε φυλή, γλώσσα, λαό και έθνος (Αποκάλυψη 5:9; 7:9) και διαφέρει από το Ισραήλ (1 Κορινθίους 10:32). Οι πιστοί πρέπει να συμμετέχουν σε τοπικές συνελεύσεις σε τακτική βάση (1 Κορινθίους 11:18-20; Εβραίους 10:25).

Μια εκκλησία πρέπει να έχει και να εφαρμόζει τις δύο διατάξεις του βαπτίσματος των πιστών και του δείπνου του Κυρίου (Πράξεις 2:38-42) καθώς και ασκήστε την εκκλησιαστική πειθαρχία (Ματθαίος 18:15-20). Κάθε εκκλησία που δεν έχει αυτούς τους τρεις κλάδους δεν είναι αληθινή βιβλική εκκλησία. Ο κύριος σκοπός της εκκλησίας, όπως και ο κύριος σκοπός του ανθρώπου, είναι να δοξάζει τον Θεό (Εφεσίους 3:21).

12. Πνευματικά Δώρα

…κάθε άτομο που αναγεννιέται από το Άγιο Πνεύμα του Θεού λαμβάνει δώρα από το ίδιο. Το Άγιο Πνεύμα μοιράζει τα δώρα σε κάθε τοπικό σώμα όπως θέλει (1 Κορινθίους 12:11; 18) με σκοπό την οικοδόμηση του τοπικού φορέα (Εφεσίους 4:12; 1 Πέτρου 4:10). Υπάρχουν, σε γενικές γραμμές, δύο είδη χαρισμάτων: 1. τα θαυματουργά (αποστολικά) χαρίσματα των γλωσσών, η ερμηνεία των γλωσσών, η θεία αποκάλυψη και η σωματική θεραπεία και 2. τα χαρίσματα της διακονίας της προφητείας (προφητεία, όχι προφητεία), υπηρεσία, διδασκαλία, καθοδήγηση, προτροπή, προσφορά, έλεος και βοήθεια.

Τα αποστολικά χαρίσματα δεν λειτουργούν πλέον σήμερα όπως αποδεικνύεται και από την Αγία Γραφή (1 Κορινθίους 13:8, 12; Γαλάτες 4:13; 1 Τιμόθεο 5:23) και η συντριπτική πλειοψηφία της μαρτυρίας της εκκλησιαστικής ιστορίας. Η λειτουργία των Αποστολικών χαρισμάτων έχει ήδη εκπληρωθεί και είναι, επομένως, περιττά. Η Αγία Γραφή είναι απολύτως επαρκής για τον μεμονωμένο πιστό και το εταιρικό σώμα του Χριστού να γνωρίζει το θέλημα του Θεού και να το υπακούει. Τα δώρα διακονίας λειτουργούν ακόμη και σήμερα.

13. Τελευταία πράγματα (Εσχατολογία)

1. Αρπαγή - Ο Χριστός θα επιστρέψει σωματικά πριν από την επταετή Θλίψη (1 Θεσσαλονικείς 4:16) για να απομακρύνει τους πιστούς από τη γη (1 Κορινθίους 15:51-53; 1 Θεσσαλονικείς 4:15-5:11).

2. Θλίψη - Αμέσως μετά την απομάκρυνση των πιστών από τη γη, ο Θεός θα την κρίνει με δίκαιη οργή (Δανιήλ 9:27; 12:1; 2 Θεσσαλονικείς 2:7; 12).  Στο τέλος αυτής της επταετούς περιόδου, ο Χριστός θα επιστρέψει στη γη με δόξα (Ματθαίος 24:27; 31; 25:31; 46; 2 Θεσσαλονικείς 2:7; 12).

3. Δευτέρα Παρουσία – Μετά την επταετή Θλίψη, ο Χριστός θα επιστρέψει για να καταλάβει τον θρόνο του Δαβίδ (Ματθαίος 25:31; Πράξεις 1:11; 2:29-30).  Στη συνέχεια θα ιδρύσει το κυριολεκτικό μεσσιανικό βασίλειό Του για να βασιλέψει κυριολεκτικά για χίλια χρόνια στη γη (Αποκάλυψη 20:1; 7) που θα είναι η εκπλήρωση της υπόσχεσης του Θεού στον Ισραήλ (Ησαΐας 65:17; 25; Ιεζεκιήλ 37:21; 28; Ζαχαρίας 8:1; 17) για να τους επαναφέρουμε στη γη που έχασαν λόγω της ανυπακοής τους (Δευτερονόμιο 28:15; 68).  Αυτό το χιλιετές βασίλειο θα φτάσει στο αποκορύφωμά του με την απελευθέρωση του Σατανά (Αποκάλυψη 20:7).

4. Κρίση – Μόλις απελευθερωθεί, ο Σατανάς θα εξαπατήσει τα έθνη και θα τα οδηγήσει στη μάχη εναντίον των αγίων του Θεού και του Χριστού.  Ο Σατανάς και όλοι όσοι τον ακολουθούν θα καταστραφούν και θα ριχτούν στη λίμνη της φωτιάς, συγκεκριμένα, κόλαση (Αποκάλυψη 20: 9-10) και θα υποφέρουν συνειδητά την ενεργητική κρίση του Θεού για όλη την αιωνιότητα.

Εκείνοι που βρίσκονται σε θέση και σε σχέση με τον Χριστό θα βρίσκονται αιώνια στην παρουσία του Τριαδικού Θεού σε μια νέα γη πάνω στην οποία θα κατέβει η νέα ουράνια πόλη, η Νέα Ιερουσαλήμ (Ησαΐας 52:1; Αποκάλυψη 21:2). Αυτή είναι η αιώνια κατάσταση. Δεν θα υπάρχει αμαρτία, αρρώστια, αρρώστια, θλίψη, πόνος. Ως λυτρωμένοι του Θεού δεν θα γνωρίζουμε πλέον εν μέρει αλλά πλήρως.  Δεν θα βλέπουμε πλέον αμυδρά αλλά θα βλέπουμε πρόσωπο με πρόσωπο._cc781905-5cde-3194-bb3b-138bad_5cf w5 Ο Θεός πλήρως και να Τον απολαμβάνεις για πάντα.

ABN CHRISTIAN TV NETWORK 

248.416.1300